جام سیاسی؛ حسین آرین، کارشناس نظامی رادیو فردا، طی مقاله ای به بررسی گزارش پنتاگون از پیشرفت های نظامی ایران پرداخت. در بخش هایی از این مقاله آمده است:
بر پایه ارزیابی جدید پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا، جمهوری اسلامی در دو سال آینده، به شرط برخورداری از کمک‌های خارجی، می‌تواند اولین موشک قاره‌پیمای بالیستیک خود را آزمایش کند و آمریکا را در تیررس خود قرار دهد.
موشک قاره‌پیما معمولا بُردی فرا‌تر از ۵۵۰۰ کیلومتر دارد و فاصله آمریکا تا ایران ده هزار کیلومتر است.
پنتاگون بر پایه بخش ۱۲۴۵ «قانون اختیارات دفاع ملی» ملزم است هر سال گزارشی را درباره توان نظامی ایران و بودجه تخمینی نیروهای مسلح این کشور به کنگره ارائه دهد.
یک بخش طبقه‌بندی نشده از آخرین ارزیابی پنتاگون که ژانویه سال جاری میلادی، سه ماه پیش، تهیه شده بود روز پنج‌شنبه، پنج اردیبهشت، ۲۵ آوریل، در وبسایت "این‌ساید دیفِنس دات کام" چاپ شد.
این گزارش خاطرنشان می‌کند که ایران با کمک کشورهایی مانند کره شمالی، چین یا روسیه می‌تواند تا سال ۲۰۱۵ میلادی به این توانایی دست یابد؛ سالی که اغلب سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا در سیزده سال گذشته به درجات مختلف بر آن تاکید کرده‌اند.
به‌رغم این، شماری از مقام‌های آمریکایی در مورد سال ۲۰۱۵ به عنوان نقطه عطفی در تکنولوژی موشکی ایران ابراز تردید کرده‌اند. در همین راستا "مرکز پژوهش‌های کنگره آمریکا" یا "سی آر اِس" در گزارش ویژه‌ای که در دسامبر ۲۰۱۲ برای اعضا و کمیته‌های کنگره تهیه کرد با به چالش کشیدن ارزیابی‌های پیشین می‌گوید: زمان دستیابی ایران به موشک قاره‌پیما اصلاً قطعی نیست و این کشور، با توجه به دشواری‌های ناشی از تحریم‌های بین‌المللی، برای تهیه اجزا و مواد اولیه حیاتی مورد نیاز برای ساختن موشک با مسائل جدی روبه‌رو است.
کره شمالی و جمهوری اسلامی روابط دیرینه و تنگاتنگی در زمینه انتقال تکنولوژی موشکی و هسته‌ای دارند. بر خلاف سال‌های اول بعد ازانقلاب، از جمله در زمان جنگ ایران و عراق که جمهوری اسلامی مشتری سلاح‌های کره شمالی بود، اینک نشانه‌ها حکایت از آن دارد که ایران از نظر توانایی‌های فنی، آزمایش و ساختن موشک‌های بالیستیک از کره شمالی پیشی گرفته است. با این همه امکان دارد که ایران در برخی زمینه‌ها از جمله تهیه برخی از مواد اولیه مورد نیاز برای تولید موشک‌ها به کره شمالی نیاز داشته باشد.
کره شمالی یک سال پیش موشک قاره‌پیمای "کی اِن ۰۸" یا "هُوا سونگ ۱۳" را به نمایش گذاشت که ظاهراً ده هزار کیلومتر برد دارد و می‌تواند بخش عمده‌ای از ایالات متحده را در تیررس خود قرار دهد، گو اینکه این موشک تاکنون آزمایش نشده است و برخی از کار‌شناسان نظامی معتقدند که موشک رونمایی شده، چیزی جز ماکت نبود.
با این حال کار‌شناسان آمریکایی بر این باورند که ایران و کره شمالی می‌توانند موشک‌های بالستیک بین‌قاره‌ای را با به کارگیری سوخت مایع آزمایش کنند، ولی احتمال نمی‌دهند که آزمایش این گونه موشک‌ها با سوخت جامد در این برهه زمانی امکان‌پذیر باشد.
از آنجا که برخلاف موشک‌های با برد کوتاه، آماده کردن و روند طولانی تغذیه موشک‌های بالستیک قاره‌پیما با سوخت مایع وقت‌گیر است، آمریکا و هر کشوری که هدف این موشک‌ها باشد، فرصت کافی برای پاسخگویی یا حمله پیش‌دستانه خواهند داشت.
در رابطه با روسیه، این کشور در اوایل دهه ۹۰ میلادی به برنامه‌های موشکی ایران کمک کرد، ولی این همکاری‌ها در سال‌های اخیر فروکش کرده و انتقال سلاح به ایران از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ میلادی از ۱۰۰ میلیون دلار تجاوز نکرده است.
چین کمک‌های قابل ملاحظه‌ای را در زمینه تولید سلاح و موشک به ایران ارزانی داشته است، ولی در چند سال گذشته با توجه به تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران و فشار آمریکا در راستای گسترش دامنه تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی، چین برای حفظ روابطش با آمریکا همکاری‌های هسته‌ای خود را با ایران محدود کرده است.
با وجود محدودیت‌ها، مشکلات و فشار‌های فزاینده‌ای که جمهوری اسلامی با آنها روبه‌رو است، گزارش پنتاگون می‌گوید در سال گذشته هیچ تغییری در استراتژی نظامی و امنیت ملی این کشور آشکار نشده است.
همین گزارش تاکید دارد که ایران برای توسعه تکنولوژی خود در زمینه هسته‌ای تلاش می‌کند و در عین حال قصد دارد موشک‌هایی از نوع بالستیک بسازد که قابلیت حمل کلاهک‌های هسته‌ای را داشته باشند. در عین حال ایران با نادیده گرفتن قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل کماکان برنامه‌های خود را در زمینه غنی‌سازی اورانیوم و رآکتور آب سنگین اراک ادامه میدهد
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
